نمادسازی و پیشینه آن/ نماد فرقه کیهانی

به گزارش فرقه نیوز؛ تصویر زیر نماد فرقه‏ ی کیهانی است که مشابه نماد تائو، دارای دو قطب سیاهی مطلق و سپیدی مطلق است. این دوقطبی ‌نه نیرو هستند و نه ماده، کیفیت سری و غیبی نیز ندارند که فراتر از عقاید عقلانی باشد.

(یین و یانگ) برای بیان تغییرات طبیعت که دائماً در حال انجام است به کار می‏روند. این دو قطب راه فکر کردن را به انسان نشان می‏دهند. هیچ موجودی را نمی‏توان از ارتباط با سایر موجودات جدا کرد. هیچ ‏چیز به تنهایی و از خودش موجودیت ندارد. در این نظریه چیزی به‏ طور مطلق وجود ندارد. لازمه یین و یانگ این است که در خودشان باشند و این پدیده مقابل هم قرار گرفته، تغییر را ممکن می‏سازند.

از نگاه طاهری نیز جهان دوقطبی توسط شیطان خلق شده است و می‏گوید: «هوشمندی کل شکل دهنده‏ ی جهان دوقطبی است - متناسب با نقش خود هوشمندی مثبت یا هوشمندی منفی نام می‏گیرد.» (طاهری2011الف:67) و هم‏چنین در «آزمون آخر» برای حرکت در مسیر چرخه‏ ی دوقطبی می‏گوید:«...کسانی که پاسخ مثبت دهند، به ‏سوی بهشت خاص در عالم وحدت رهسپار می‏شوند و دیگران که عالم تضاد را برگزیده‏ اند بار دیگر تجربه حرکت به جهان دوقطبی را از سر می‏گیرند.» (طاهری2011الف،260-275)

«در نگرش چینیان باستان به نظام جهان، یین و یانگ شکل ساده‌شده‌ای از مفهوم یگانگی متضادها است. از دیدگاه چینیان باستان و تائوباوران، در همه‏ ی پدیده‌ها و اشیای غیر ایستا در جهان هستی، دو اصل متضاد ولی مکمل وجود دارد. یین و یانگ نشان دهنده‏ ی قطب‌های مخالف و تضادهای جهان هستند. البته این بدان معنا نیست که یانگ خوب است و یین بد است، بلکه یین و یانگ مانند شب و روز یا زمستان و تابستان بخشی از چرخه هستی هستند. وقتی تعادل و احساس خوبی به وجود می‌آید که تعادل بین یین و یانگ برقرار باشد. نقطه‌های متضادی که داخل شکل یین و یانگ دیده می‌شود به این مفهوم است که یین وقتی به حداکثر خودش برسد و می‏خواهد تمام شود در درونش یانگ را دارد و وقتی هم که یانگ می‏خواهد به حداکثر خود برسد در درونش یین را دارد. یعنی وقتی یکی تمام می‌شود، دیگری در درونش رشد می‌کند و این چرخه ادامه پیدا می‌کند. یین و یانگ به ترتیب نام اصل‌ها یا نیروهای مکمل مادینه و نرینه جهان در فلسفه ذن و تائوئیسم است که همه وجوه زندگی را در بر می‌گیرد.

البته طاهری در توضیح نماد فرقه‏ اش چنین می‏گوید:«... من آن آرم را در ارتباط دیدم و همان را هم عیناً انتقال دادم، در این آرم یک سمت سفید است و حالت لبخند دارد، یک سمتش سیاه و حالت اخم دارد، این البته مفاهیم مختلفی دارد، یکی این که به‏طور کلی عالم دوقطبی را می‌رساند، عالم تضاد را می‌رساند، به‏ طور کلی حالت شارژ و دشارژ را می‌رساند، به‏ طور کلی حالت متصل به شبکه مثبت و متصل به شبکه منفی را می‌رساند، اما در مورد شارژ و دشارژ می‌بینید که در واقع دشارژ وارونه و ساقط است.» (دوره 5، 86)

به نظر می‏رسد طاهری برداشتی آگاهانه از نماد تائو داشته است. در غیر این صورت او و حلقه‏ ی اول او در فرقه که همیشه از علمی بودن گفته ‏ها و اعمالشان صحبت می‏کنند، می‏توانستند بدون انتساب به تائو توضیحات و توصیفات متناسب‏تری از نماد خود داشته باشند. برای مثال در مورد نماد این فرقه که دایره است، می‏توان آن را به عنوان نماد جاودانگی و شناوری دانست. فون فرانتس از (پیروان یونگ) دایره یا کُره را نماد خود نامیده است. این شکل تمامیت روان را در تمام جنبه‏ های آن، از جمله رابطه‏ی میان انسان و کل طبیعت بیان می‏کند. کارکرد دایره در اسطوره‏ها، رؤیاها، ماندالاها، آیین‏های پرستش خورشید و نیز نقشه‏ های قدیم شهرها، بیان‏گر توجه به «تمامیت» به عنوان اصلی‏ترین و حیاتی‏ترین جنبه‏ی زندگی انسان است.(یونگ1378، 379)