چگونه بهاییان به آمار جمعیت و سرشماری نفوذ کردند؟

پایگاه خبری تحلیلی فرقه نیوز: دیریست کشف شمار دقیق بهاییان ایران اذهان پژوهشگران را به خود جلب کرده است. پاره ای در این باره مقالات مستقل نوشته و یا در خلال مطالعات بهایی پژوهی خویش بدان پرداخته اند. تلاش های محققان گذشته را ارج می نهیم اما چون آمارهایی که به دست داده اند یکسان نیست، پرسش همچنان باقیست.

در این میان اغراق بهاییان در باره شمار پیروان این فرقه چنان بزرگ و مکرر است که برخی می پرسند نکند راست گفته باشند.

از جمله اغراق‌های آنها این بود که بهاییان ساکن ایران یک میلیون نفرند. همین غلو سبب شد تا منوچهر قائم‌مقامی منشی محفل ملی قبل از سال ۱۳۵۰ به ساواک احضار شود تا بگوید این آمار آیا صحت دارد و سند آن ادعا چیست. جالب اینکه او اقرار کرد که هیچ نوع سرشماری انجام نگرفته و بدون پشتوانه چنین آمار غلوآمیزی را اعلام کرده‌ایم.

از سوی دیگر در بین بهاییان اعلام شده بوده که شاه به سران بهایی قول داده بوده که اگر جمعیتشان به ۵۰۰ هزار نفر برسد به بهاییت رسمیت داده خواهد شد.

و باز این نکته نیز جالب است که سازمان بهاییت نیروهای خود را وارد اکیپ‌های سرشماری کرد و به مرکز آمار رخنه نمود تا پرسش‌نامه‌های سرشماری نفوس کشور را دست‌کاری کنند و آمار بهاییان را چندین برابر نشان دهند.

انجمن حجتیه نیز گزارشی به همین مضمون به ساواک داد و ساواک نیز با استقبال از آن وانمود کرد که خبر نداشته و با طرح بهاییت مخالف است. بعدها آقای حلبی کشف این طرح را فتح‌الفتوح می‌پنداشت و یکی دو بار به زبان آورد که با این خبررسانی چه خدمت بزرگی به رژیم پهلوی کرده است.

به هر حال چنانکه دیدیم بهاییان راجع به آمار جمعیت خود به دروغ و اغراق متوسل و دچار تناقض شده‌اند.

دروغ و تناقض

آیتی مبلغ اسبق بهایی می‌گوید:

دم از کرور و میلیون می‌زنند... ولی چون می‌بینند با شش هفت یا منتها ده‌هزار جمعیت متشتت... نمی‌توان عرض اندام کرد؛... از این دروغ‌های هشتاد ساله‌شان نتیجه این شده که امروز عده‌شان کمتر از آن موقعی است که باب را کشتند و بهاء را تبعید کردند... (عبدالحسین آیتی، کشف‌الحیل، جلد سوم، ص ۸۲ و ۸۳)

نیکو، دیگر مبلغ اسبق بهایی، می‌نویسد:

...از بس به هو و جنجال عدۀ آن‌ها را زیاد قلمداد کرده بودند به خود مرکز (شوقی افندی) نیز مشتبه شده بود. از این جهت امر داد احصائیه بگیرند... همین که احصائیه گرفته شد... دید که قابل ذکر نیست. در صورتی که... آن‌هایی را هم که خود بهائی‌ها قبول نداشتند و می‌دانستند که حقیقتاً بهایی نیستند... محض سیاهی لشکر و سرور قلبی ولی امرالله شوقی افندی در ردیف بهائیان وارد کردند و نوشتند. مع‌هذا شوقی افندی دید که هزار یک آنچه منظور نظر او بوده، نیست. امر به استتار و اختفای احصائیه داد. (حسن نیکو، فلسفه نیکو، جلد اول، ص ۱۳۷.)

نورالدین مدرسی چهاردهی نیز می‌نویسد:

در ایامی که سرشماری اخیر در ایران انجام گرفت تعرفه‌هایی تحت عنوان چهار دین رسمی (اسلام، مسیحی، یهودی، زرتشتی) و کلمه غیره نیز افزوده شده بود. بهائیان خواستند بنویسند بهائی، اداره آمار نپذیرفت. محفل‌های شهرهای شمال همه با یک عبارات خاص که قبلاً به آن‌ها ابلاغ شده بود تلگرافی به اداره سرشماری دادخواهی کردند و ادارات آمار نیز کسب تکلیف نمودند. این ناچیز در این هنگام در شهر لاهیجان به سر می‌بردم. پاسخ از اداره سرشماری صادر گردید که هر که مذهب خود را می‌نویسد بپذیرید. مزد کارگران اعم از زن و مرد در باغ‌های چای‌کاری بیست و پنج ریال بود. سران بهایی از صد و پنجاه ریال تا دویست و پنجاه ریال به کارگران پرداخت کرده که مذهب خود را بهائی بنویسند. (نورالدین مدرسی، بهائیت چگونه پدید آمد، ص ۶۰.)

نویسنده‌ای می‌نگارد:

...احتمالاً تعداد بابیان در مواقع اوج خود در حدود سال ۱۸۴۸م [۱۲۲۶ش، ۱۲۶۵ق] حدود ۱۰۰.۰۰۰ نفر بوده است. پس از تضییقات... و انکار بعضی دیگر... و اذیت و نیز سرخوردگی جمعی... و اختلاف‌ها و دسته‌بندی‌ها که بعد از سال ۱۸۵۲م [۱۲۳۰ش، ۱۲۶۸ق] پیش آمد، بدون شک تعداد کاهش یافت. تعداد جمعیت ممکن است تا نیمه‌ی دهه ۱۸۵۰ به کمتر از ۵۰.۰۰۰ نفر تقلیل یافته باشد... (موژان مؤمن، ترجمه حوریوش رحمانی، بررسی مقدماتی چگونگی شکل‌گیری جامعه بهایی ایران.)

ادعاهای بهاییان با داده های متون مرجع بهایی مانند آنچه موسس بهاییت در کتاب ایقان می‌نویسد در تناقض است.

بهاء ناامیدانه تصریح می‌کند: «احدی او را اجابت ننمود.» (ایقان، ص ۵، سطر ۵، نقل از محمود حلبی، نقد ایقان، جلد ۱: ص ۳۱) به همین سبب، بهاء در این کتاب بارها به علمای شیعه و فقهای عظام اهانت روا داشته است.

بنیان‌گذار فرقه در ادامه از بی‌اعتنایی ایرانیان چنین شکوه می‌کند: «کرورها آیات الهی از سماء قدرت و رحمت نازل شد با وجود این جمیع خلق اعراض نموده...» (ایقان، ص ۶۴، محمود حلبی، نقد ایقان، جلد ۲: صص ۲۴ - ۱۹)

شگفت آنکه بهاء از درک علت بی‌اعتنایی مردم عاجز است و اشکال را متوجه مردم می‌سازد «و عوام استعداد ادراک آن ندارند...«) ایقان: ص ۱۲۸، نقل از شیخ محمود حلبی، نقد ایقان، جلد ۲: صص ۲۸۹- ۲۸۷(

مؤسس بهاییت با این حال دچار تناقض‌گویی هم می‌شود: «جمعی از علماء راشدین و فضلای کاملین و فقهای بالغین از کاس وصال مشروب شدند» (ایقان: ص ۱۳۶، محمود حلبی نقد ایقان، جلد ۳: صص ۶۴ - ۵۵)

ادعای گزاف بهاء این بود که ۴۰۰ عالم به باب ایمان آوردند در حالی که آنان که عالم بودند به هیچ‌یک نگرویدند، نه به باب و نه به بهاییت.

وی البته پاسخ خود را در قالب یک پرسش بیان می‌کند «و چرا در این ظهور نشد«) ایقان: ص ۴۰، شیخ محمود حلبی، نقد ایقان، جلد ۳: صص ۶۷ - ۶۵(

)برخی از نکات با نقل منتخب و ویراسته از مقاله: جمعیت بهائیان از توهم و دروغ‌بافی تا واقعیت، سایت مرکز بررسی اسناد، تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۴۰۳(

آمارهای لاف و گزاف

فضل‌الله مهتدی (صبحی)، نمونه‌ای از گزافه‌پردازی در مورد جمعیت بهاییان را آورده است:

...کلیه حرف‌های بهائیان دروغ و دعاوی آن‌ها بی‌اساس است. هر کس که... با آن‌ها معاشرت کند... اندک مدتی می‌فهمد که... همه حرف‌های آن‌ها دروغ و بی‌منطق است... تعداد جمعیت خود را در هر جا و هر نقطه که باشند چندین هزار بلکه چندین میلیون برابر آنچه که در واقع هست جلوه می‌دهند.

در شماره ۸۴ روزنامه آیین اسلام، آقای آیتی شرحی راجع به تعداد بهائیان اروپا و آمریکا نوشته بودند که شاید بعضی اشخاص بی‌اطلاع که تحت‌تأثیر تبلیغات پوچ و بی‌معنی بهائیان واقع شده‌اند در قلت جمعیت آن‌ها به تعدادی که آقای نیکو در فلسفه نیکو نوشته‌اند تردید کنند. اینک برای این‌ها و حتی خود جوانان بهائی که الحمدلله تعصبی ندارند! یادداشت زیر را بخوانند... شاید همین یادداشت کوچک... آن‌ها را وادار کند که بی‌غرضانه دین حق و صراط مستقیم را جستجو نمایند...

در دو ماه قبل روزی با دو سه تن از رفقا به گردش رفته بودیم. تصادفاً با دو بهائی‌زاده... برخورد کردیم و از هر دری سخن گفتیم... یکی از آن دو که سناً بزرگ‌تر بود با بیاناتی تملق‌آمیز... می‌گفت که عن‌قریب شرق و غرب در تحت لوای بهاء درمی‌آید... و فرشته صلح و نیک‌بختی بر روی جهان و جهانیان پر و بال می‌گشاید. مردم از فقر و تنگدستی نجات می‌یابند. کلیه زبان‌های عالم به یک زبان بین‌المللی تبدیل می‌شود. همه با هم برادر می‌گردند. مساوات کامل در دنیا برقرار می‌شود و... روز به روز جمعیت بهائیان زیادتر می‌گردد... در همین اثنا مجله کوچکی از جیب خود درآورده و گفت: امروزه مبلغان بهائی با کمال حریت و آزادی به دعوت مشغولند و این مجله بهترین و مهم‌ترین نشریه بهائیان است که هر ماهه مقدار زیادی از آن در آمریکا چاپ شده، به اطراف و اکناف عالم فرستاده می‌شود...

من آن را گرفته آهسته مطالعه کردم. آن مجله یکی از شماره‌های سال ۱۹۲۱ مسیحی نجم باختر بود که بهائیان در آن موقع در آمریکا چاپ می‌کردند. یک قسمت از آن به خط شکسته فارسی و قسمت دیگر به انگلیسی ترجمه شده بود. در صفحه دوم فارسی آن بدان مضمون خواندم: «عبدالبهاء پس از آزادی از سجن در مدت چهار سال تبلیغ با مجاهدت بسیار و رنج بی‌شمار بیش از ربع جمعیت ایران را به دین بهاء مشرف کردند.» از خواندن این عبارت تعجب کردم و گفتم: اگر از روی حقیقت و بدون تعصب به پرسش‌های من پاسخ بدهید، بدون تردید سخنان شما را تصدیق می‌کنم کلیه حرف‌های بهائیان دروغ و دعاوی آن‌ها بی‌اساس است. هر کس که... با آن‌ها معاشرت کند... اندک مدتی می‌فهمد که... همه حرف‌های آن‌ها دروغ و بی‌منطق است... تعداد جمعیت خود را در هر جا و هر نقطه که باشند چندین هزار بلکه چندین میلیون برابر آنچه که در واقع هست جلوه می‌دهند.

 

کلیه حرف‌های بهائیان دروغ و دعاوی آن‌ها بی‌اساس است. تعداد جمعیت خود را در هر جا و هر نقطه که باشند چندین هزار بلکه چندین میلیون برابر آنچه که در واقع هست جلوه می‌دهند.

س- آیا می‌دانید جمعیت ایران چقدر است؟

ج- ایران از ۱۵ تا ۱۸ میلیون جمعیت دارد.

س - آیا می‌دانید جمعیت بهائیان ایران چقدر است؟

ج- تقریباً امروزه ایران دارای ۵۰ هزار نفر بهائی است.

س - آیا بهائیان امروز نسبت به ۲۴ سال قبل بیشتر شده‌اند؟

ج- روز به روز تعداد زیادی از فرق مختلف به دین مقدس بهاء مشرف می‌شوند به طوری که حالیه تا ۲۴ سال قبل تعداد بهائیان اقلاً ده برابر شده است.

پس ای آقای بهائی‌زاده! در این صفحه نوشته شده که حضرت عبدالبهاء پس از آزادی از سجن در مدت چهار سال در ۲۴ سال قبل بیش از ربع جمعیت ایران را بهائی کرده اگر این ادعا حقیقت داشته باشد در ۲۴ سال پیش غیر از بهائی‌هایی که قبلاً به این دین آمده‌اند بیش از ۴ میلیون در ظرف ۲۴ سال در ایران بهائی شده‌اند و بنا به گفته خود شما اگر جمعیت امروزه بهائیان تا ۲۴ سال پیش ده برابر شده باشد باید حالیه ۴۰ میلیون بیشتر در ایران بهائی باشد و حال آن که قبلاً اقرار کردید که فعلاً در ایران ۵۰ هزار نفر بهائی بیشتر نیست!

بیچاره رنگ از رخسارش پرید و انگشت به لب گزید. مجله را گرفت چندین بار این عبارت را با دقت خواند و آهسته گفت: قطعاً اشتباه شده، اشتباه شده، چه اشتباه بزرگی!

گفتم: اگر صفر با عدد باشد ممکن است که اشتباه بشود در صورتی که با حروف نوشته است (بیش از ربع جمعیت ایران) چگونه می‌شود این غلط بزرگ و فاحش را اشتباه گفت؟

رفیق بهائی‌اش... گفت: این اشتباه چندان قابل اهمیت نیست! بیچاره جوانک گمراه چاره [ای] جز اقرار به دروغ و اشتباه هادیان مذهب خود نداشت. رفقای مسلمان من هم می‌گفتند: مذهبی که اساس تبلیغ و دعوت و هدایتش بر روی دروغ... (خاطرات صبحی، صفحه ۲۸۹ تا ۲۹۲.)

)نقل منتخب و ویراسته از مقاله: جمعیت بهاییان از توهم و دروغ تا واقعیت، سایت مرکز بررسی اسناد(

لاف روزنامه بهایی

روزنامه «واهمه» مربوط به بهائیان در سال ۱۳۳۴ خورشیدی ناشیانه پروپاگاندای گل درشتی انجام می‌دهد. این روزنامه مدعی می‌شود بهاییان تهران چهل هزار تن و جمعیت بهایی در ایران هشتصد هزار نفر است.

در این میان چند روزنامه دیگر روزنامه واهمه را توهم‌پراکن و دروغ‌زن معرفی می‌کنند و با ارائه یک سند آن دروغ را افشا نمایند.

روزنامه روح آزادی در شماره ۱۲۴، تاریخ ۲۱ خرداد ۱۳۳۴ چنین آورده است: 

تذکر و اصلاح یک خبر. روزنامه واهمه که از نویسندگی در همه شئون اجتماعی جنبه افراط و تفریط پیشه ساخته و شاید به مناسبت اتهامی که نویسندگان آن دارند، تعداد بهائیان را چنین نوشته: «تعداد افراد بهائی در تهران ۴۰.۰۰۰ نفر و کلیه بهائیان در ایران ۸۰۰.۰۰۰ تخمین زده شد و در آفریقا ۲.۰۰۰.۰۰۰ و در آمریکا، ۱۱.۰۰۰.۰۰۰ [احتمالاً اشتباه تایپی است و منظور یک‌صد و ده‌هزار نفر است، تا با جمعیت کل ۳ میلیون نفر در جهان، تطبیق نماید] و کلیه جهان ۳ میلیون«

واهمه در اوهام افکار پوچ پیچ خورده است. طبق نامه اخیر چند روز پیش بهائیان به امضای سرلشکر شعاعی رئیس محفل روحانی بهائی و فروتن منشی آن‌ها به نخست‌وزیری و شاهنشاه، آمار کلیه بهائیان تهران بیش از هزار نفر نیست که از خوف تصویب طرح پیشنهادی آقای صفائی نماینده قزوین تقاضای ارفاق کرده‌اند و نسخه‌ای از آن به دفتر ما رسیده است. این گزافه‌گویی‌ها برای چیست؟ نمی‌دانم.

روزنامه ندای حق نیز در شماره ۲۴۵ به تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۳۴ چنین می‌نویسد:

دروغ نویسی تا چه حد؟!

بزرگ کردن فرقه ضاله بهائیه به چه اندازه؟!

در هفته گذشته روزنامه واهمه آمار بهائیان را در تهران چهل هزار و در ایران هشتصد هزار! در افریقا دو میلیون در امریکا یک میلیون و صدهزار! نوشته بود و جز هماهنگی و تقویت اتهام خود چیز دیگری از آن نمی‌توان به دست آورد!

اینک آمار تهران که از روی نامه محفل روحانی بهائی‌ها به امضای سرلشکر شعاعی جاسوس بی‌سواد و فروتن مزدور، به دربار شاهنشاهی و نخست‌وزیری فرستاده و تقاضای ارفاق و جلوگیری از طرح آقای صفائی نماینده مجلس را خواسته‌اند و نسخه آن اکنون زیر نظر است، می‌نویسد:

کلیه بهائیان تهران در حدود هزار [۱۰۰۰] نفر می‌شوند که با این طرح مسلوب‌الدم و مسلوب‌المال می‌گردند.

نکته جالب این است که واهمه جمعیت بهائیان در سال ۱۳۳۴، را ۸۰۰.۰۰۰ نفر نوشته اما ۱۱ سال بعد -۱۳۴۵- سند ساواک آورده که منبع شماره ۸۱۱ اظهار داشته که خود بهائیان گفته‌اند جمعیت بهائیان ایران ۳۰۰.۰۰۰ نفر است.

)نقل منتخب و ویراسته از مقاله: جمعیت بهاییان از توهم و دروغ تا واقعیت، سایت مرکز بررسی اسناد)

نویسنده: دکتر محمد رضایی

جمعیت بهایی (قسمت دوم)