ایران‌دوستی یا نژادپرستی؟ بررسی شعارهای هنجارشکن در آرامگاه فردوسی
پایگاه خبری تحلیلی فرقه نیوز: نوروز ۱۴۰۴، بار دیگر مردم شریف ایران جلوه‌ای باشکوه از انسجام، شرافت و ایمان دینی را در حرم مطهر امام رضا(ع) به نمایش گذاشتند. حضور گسترده مردم در این مکان مقدس به عنوان بزرگترین تجمع نوروزی، نمادی روشن از پیوند بین هویت ملی و دینی این سرزمین بود. در مقابل این تجمع عظیم، گروهی بسیار محدود با شعارهای تفرقه‌آمیز و هنجارشکنانه در آرامگاه فردوسی حضور پیدا کردند که نه‌تنها برخلاف ارزش‌های دینی و ملی ایرانیان بود، بلکه به خود شخصیت فردوسی نیز توهین کردند؛ شخصیتی که در شاهنامه و اشعارش عشق به اهل بیت(ع) و پیوند عمیق با باورهای اسلامی به‌وضوح دیده می‌شود.
فریاد شعارهای «ما آریایی هستیم، عرب نمی‌پرستیم» در آرامگاه فردوسی، تلاش مذبوحانه‌ای بود برای تبدیل نوروز از یک جشن ملی و دینی به بستری برای گسترش ناسیونالیسم افراطی و نژادپرستی. این افراد که خود را عاشقان ایران معرفی می‌کنند، به‌کارگیری شعارهای ضداسلامی را دستاویزی برای مقاصد سیاسی و تفرقه‌افکنانه قرار داده‌اند؛ غافل از این که فردوسی، به عنوان یکی از ستون‌های فرهنگ ایرانی، خود مسلمان و شیعه بود، و در اشعارش ستایش رسول اکرم(ص) و امیرالمؤمنین علی(ع) را جایگاهی محوری داد:
«منم بنده اهل بیت نبی
سراینده خاک پای وصی»
این رفتارهای دور از شأن، در کنار آسیب‌های تربیتی و فرهنگی مستمر که امروز با حمایت گروه‌های خاص از طریق مدارس، موسیقی، شبکه‌های اجتماعی و تولیدات هنری در حال گسترش است، نشان می‌دهد که ناسیونالیسم افراطی نه فقط یک جریان فکری، بلکه به تدریج به صورت فرقه‌ای با اهداف تفرقه‌آمیز و ضد دینی ظاهر شده است. هشیاری و مقابله فرهنگی با این جریان، امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد.
در سال‌های اخیر، بارها و بارها طرح‌هایی برای مدیران فرهنگی و برخی مجموعه‌های متولی فرهنگی درباره مدیریت فرهنگی آرامگاه فردوسی و جلوگیری از چنین سوءاستفاده‌هایی تقدیم کردم، اما متأسفانه عدم اقدام به موقع، زمینه‌ساز این نوع آسیب‌ها شده است. اگر این طرح‌ها که بر پایه مشاهدات میدانی و پیش‌بینی چنین هنجارشکنی‌هایی تدوین شده بودند، اجرایی می‌شدند، شاید امروز شاهد چنین تجمعاتی نبودیم.
مقایسه این رفتارهای هنجارشکنانه در مقبره فردوسی با تجمعات سالم و تأثیرگذار مردم در حرم مطهر رضوی نشان‌دهنده عمق فاصله این گروه اندک از هویت واقعی ملت ایران است، ملتی که ایمان به اسلام و عشق به اهل بیت(ع) را با فرهنگ ملی و زیبایی‌های نوروز عجین کرده‌اند.
ایران عزیز ما امروز در برابر چالش‌های جدی فرهنگی و فکری قرار دارد؛ تقویت بنای فرهنگی، گسترش آگاهی عمومی و پاسداشت شخصیت‌های تاریخی و اسلامی مانند فردوسی، تنها راه مقابله با این جریان‌های انحرافی است. پیگیری مطالبات فرهنگی و اجرای طرح‌های عملیاتی در حفظ هویت دینی و ملی آرامگاه‌ها و آثار فرهنگی، وظیفه‌ای است که باید به‌طور جدی دنبال شود تا این آسیب‌ها کاهش یابد و میراث واقعی ایران اسلامی به بهترین نحو حفظ شود.
