وی ادامه داد: در عصر امام صادق (علیه السلام) سفیان ثوری داریم که او صوفی و فرد متظاهری است که بعضی از نقل‌ها حاکی از آن است که امام صادق (علیه السلام) نفاق و متظاهر بودنش را برای دیگران اشکار می‌کند.

عرفا باتوجه به اینکه به کشف و شهود و سیر و سلوک اعتقاد داشتند اما به شریعت هم پایبند بودند

این تحلیلگر تاریخ اسلام ادامه داد: اگر تصوف را به عنوان رهبانیت و دوری از مناظر دنیا در اسلام بدانیم این رهبانیت در اسلام وجود نداشته و رد می‌شود. در مقاطع بعدی بیشتر این جریان با نام عرفان شناخته می‌شود و کسانی که در این عرصه مطرح هستند با عنوان عارفان شناخته می‌شوند.

وی ابراز داشت: عرفا باتوجه به اینکه به کشف و شهود و سیر و سلوک اعتقاد داشتند اما به شریعت هم پایبند بودند و در برخی موارد هنگامی که خلفای ظالم و سلاطین زورگو حکومت می‌کردند منشا تحرکاتی در برابر قیام در برابر ظلم بودند.

رجبی دوانی با اشاره به تفاوت اصلی عرفای واقعی و صوفیه گفت: امروزه مشاهده می‌کنیم که برخی که ادعای سیر و سلوک و راز و نیاز دارند با شریعت فاصله می‌گیرند و به ظواهر شرع و احکام تقیدی ندارند که این‌ها عمدتا صوفی خوانده می‌شوند و باید حساب آن‌ها از عارفان جدا شوند.

وی ادامه داد: در یک مقطعی عموم مردم این‌ دو را یکی می‌دانستند ولی بعد از آنکه مشخص شد گروهی با ادعای عرفان، شریعت را کنار گذاشتند و عامل به احکام نیستند مردم هم از این گروه فاصله گرفتند.

کارشناس تاریخ اسلام تصریح کرد: امروزه هم ما همین تفکیک را قائل هستیم عارفان به عنوان کسانی که در عین قائل بودن به اصولی برای خود سازی و کسب معرفت بیشتر به ساحت قدس الهی شناخته می‌شوند و کاملا پایبند به احکام شریعت هستند این نه تنها مذموم نیست بلکه ممدوح هست.

وی گفت: اما جریان‌های هستند که حتی قادر به روخوانی قرآن کریم هم نیستند ولی مدعی هستند باطن دین را دریافتند و آن‌ها هستند که راه صحیح و نجات وصل به خدا را پیدا کردند این جریان منحرفی است که نمی‌توان برای آن ارزشی قائل شد و در عرصه‌های سیاسی اخیر هم نشان داده شده است که این طیف بازیچه جریانات استعماری قرار می‌گیرند.

رجبی دوانی در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص افکار و اندیشه های یکی از فرق صوفیه اظهار داشت: بنده به صورت اختصاصی افکار و آرای این‌ها را بررسی نکردم ولی مرکز آن‌ها را در گناباد دیدم و با برخی از آن‌ها صحبت کردم و در جریان وضع فکری و میزان معلومات و اداهای که سران این فرقه دارند قرار گرفتم که نشان دهنده باطل بودن کار آنهاست.

وی ادامه داد: وقتی می‌بینیم به راحتی با زنان نامحرم دست می‌دهند و زنان دست آن‌ها را می‌بوسند و آن‌ها هم دست زنان را می‌بوسند. وقتی احکام صریح الهی را این چنین زیر پا می‌گذارند این نشان دهنده باطل بودن تفکر و روشی است که مدعی هستند حقیقت دین است و دیگر نمی‌توان برای آن‌ها اعتباری قائل بود.