پایگاه خبری تحلیلی فرقه نیوز: در دنیای سیاست و رسانه، گاه با شخصیتهایی مواجه میشویم که بیش از آنکه حامل اندیشهای منسجم باشند، تجسمی از آشفتگی ذهنی و توهمات فردیاند. لیدر جریان ریاستارت یکی از همین نمونههاست؛ فردی که گفتارش بیشتر به رشتهای از بافتنیهای درهم و برهم شباهت دارد تا به تحلیلهای عقلانی و قابل اتکا.
زبان رکیک و ناسزا به جای منطق
در بسیاری از سخنرانیها و پیامهای رسانهای او، به جای استدلال و گفتوگوی سازنده، شاهد رگبار ناسزا، توهینهای جنسی، و الفاظی هستیم که نهتنها از نظر اخلاقی مردودند، بلکه نشاندهنده نوعی آشفتگی روانی و ناتوانی در مواجهه با نقد و مخالفتاند.
توهم پادشاهی و نجات ایران
ادعای پادشاهی، فرمانروایی بر ایران، و نجات مردم از "جهل" و "فساد" در حالی مطرح میشود که نه پایگاه اجتماعی مشخصی وجود دارد، نه برنامهای عملیاتی. این توهمات بیشتر به فانتزیهای ذهنی شباهت دارند تا به واقعیتهای سیاسی. او خود را ناجی میداند، اما نجاتی که در آن فقط خودش دیده میشود و دیگران یا باید اطاعت کنند یا طرد شوند.
وابستگی به رسانههای غربی و توجیه آن
در حالی که شعار استقلال و آزادی سر میدهد، بخش عمدهای از فعالیتهای رسانهایاش وابسته به پلتفرمها و حمایتهای غیرمستقیم غربی است. این تناقض آشکار میان شعار و عمل، پرسشهای جدی درباره صداقت و اصالت این جریان ایجاد میکند.
گفتار درهم و بیساختار
اگر به محتوای صوتی و تصویری او گوش دهید، با جملاتی مواجه میشوید که گاه بیربط، گاه تکراری، و اغلب فاقد انسجاماند. این سبک گفتار نهتنها مخاطب را سردرگم میکند، بلکه نشاندهنده فقدان تفکر منظم و تحلیلمحور است.
در نتیجه لیدر ری استارت را تنها می توان یک روان پریش دانست که بافتنی های ذهن خود را در قالب برنامه ارائه می دهد و گروهی اندک از اپوزیسیون و مخالفان ملت ایران نیز تنها برای رسیدن به اهداف خود، دور او جمع شده اند و او را ابزاری برای رسیدن به اهداف خود می پندارند.