وی در ادامه به بیان جدایی عرفان و تصوف پرداخت و گفت: عرفان مرحله وصول، تکامل و مرحله پرواز است ولی کسی که تصوف را انتخاب میکند میخواهد در عرفان وارد شود حالا یا با لباس یا با آرم یا با نشان دیگر از عرفان، ولی کسی که وارد تصوف میشود نمیتوان بگوییم وی وارد عرفان شده است و در مراحل عرفانی راه را رفته است و مراحل علمی و عملی را پیموده باشد.
وی در ادامه با بیان این که بعضی از فرقههای صوفیه مدعی هستند که شریعت را باید از مراجع پرسید و طریقت را از ما گرفت و این دو جداست، افزود: باید از این افراد که این موضوع را مطرح می کنند سوال کرد چه کسی گفته است که شما اجازه دارید طریقت را از شما باید یاد گرفت! طریقت را عرفا بلد هستند. این افراد طبق چه منطقی بیان میکنند طریقت از شریعت جداست و آنها باید طریقت را آموزش دهند؟
شیخ الاسلام علی بهجت در ادامه به بیان نظر آیت الله بهجت(ره) در مورد طریقت و شریعت پرداخت و افزود: کسانی از نظر علمی و عملی عرفان بالا میروند که طریقت و شریعت را باهم داشته باشند.
وی در ادامه افزود: تصوف مورد تایید آیت الله بهجت (ره) نبود کسی مورد تاییید ایشان بود که عرفانی را پیموده باشد که طریقت و شریعت را با هم داشته باشد.
حجت الاسلام علی بهجت ادامه داد: آیت الله بهجت (ره) شرکت در مجالس تصوف و حضور در خانقاه را جایز نمیدانستند، ایشان اصلا فرقهها را قبول نداشتند و بیان میکردند کاری که برای فرقهای تبلیغ شود به مشکل بر میخورد.
حجت الاسلام علی بهجت در پایان به بیان شخصیت عرفانی آیت الله بهجت (ره) پرداخت و گفت: ایشان از کودکی با مراقبت و ترک معصیت و عبادت از ده سالگی به جایی میرسند که گناه را میبیند و مرتکب نمیشدند و طهارت را اینگونه تحصیل کردهاند که قبل از بلوغ خیلی پردهها کنار میرود و خیلی از مسائل را ایشان مشاهده میکنند.