چرخش موضع واتیکان در قبال رژیم اشغالگر قدس/ از نفی تا حمایت
به گزارش فرقه نیوز: پاپ ژان پل دوم، اولین رهبر روحانی کاتولیک است که از یک کنیسه در شهر "اتونال" دیدارو اکیداً آنتی سمیتیسم(یهودی ستیزی) را تقبیح کرد. علاوه بر این واتیکان سند "ما به خاطر می آوریم" را منتشر کرد؛ سندی 40 صفحه ای که در آن مسیحیان از یهودیان دلجویی می‌کنند. این سند ، نخستین اعتراف ندامت از گذشته است و در آن ، از قتل یهودیان به عنوان یک تراژدی فراموش ناشدنی یاد شده است و سرآغاز نزدیکی واتیکان و صهیونیست‌ها که در سال93 میلادی به اوج خود رسید.
در این سال توافقنامهمهم میان واتیکان و رژیم صهیونیستی امضا و روابط سیاسی آنها برقرار شد.این توافق نامه که با نام "موافقت‌نامه اساسی بین واتیکان و دولت اسرائیل" [بخوانید رژیم اشغالگر قدس] در 30 دسامبر 1993 منعقد شد از یک مقدمه، 15 بند و پروتکل الحاقی شامل 5 تبصره تشکیل شده است. در مقدمه آمده است:"دولت اسرائیل و واتیکان به ماهیت روابط بین کلیسای کاتولیک و مردم یهود و روند تاریخی مصالحه و اهمیت دوستی متقابل آگاهند. کمیسیون کاری دائمی دو جانبه ای که در 29 جولای 1992 تشکیل شد، مسائل مختلف درباره منافع مشترک و نیز عادی سازی روابط بین دو طرف را بررسی کرد و این توافقنامه پایه ای برای گسترش روابط طرفین در آینده خواهد بود.
سه سال پس از این توافق، ژان پل دوم بار دیگر به صراحت اعلام کرد یهودیان مسئول قتل حضرت عیسی نبوده‌اند به دیگر سخن وی کتاب مقدس را تحریف کرد چرا که بر اساس این کتاب آنها عامل اصلی این جنایت بودند(هر چند ایشان مصلوب نشد و عروج کرد)
بر اساس این گزارش چرخش موضع واتیکان در قبال رژیم کودک کش صهیونیستی در حالی است که ابتدای تشکیل رژیم غاصب، واتیکان هیچ‌گاه آن را به رسمیت نشناخت و وقتی که"تئودور هرتسل"در سال 1903 از پاپ پیوس پنجم خواست تا از ایده تشکیل دولت یهودی حمایت کند، وی گفت: "یهودیان خدای ما را به رسمیت نمی شناسند. بنابراین ما نمی توانیم حقی برای آنها در کنترل سرزمین مقدس قائل شویم."
در سال 1947 نیز که سازمان ملل، به دنبال تصویب قطعنامه ای برای ایجاد رژیم صهیونیستی بود، واتیکان به طور ضمنی مخالفت می کرد زیرا نگران کنترل سیاسی یهودیان بر سرزمین مقدس بود. یکی از دلایل بین المللی اعلام بیت المقدس به عنوان منطقه مستقل در آن سالها، فشارهای واتیکان بود.
حتی در جریان جنگ 6 روزه اعراب و رژیم اشغالگر قدس باز هم موضع واتیکان تغییر نکرد و اشغال کامل بیت المقدس و پایتخت نامیدن آن از جانب سران رژیم صهیونیستی موجب تشدید اختلافات واتیکان با این رژیم شد تا جایی که حدفاصل سال‌های 1967 تا 1986 پاپ هیچ‌گاه از کنیسه بزرگ روم دیدن نکرده بود با اینکه فاصله این کنیسه تا مقر پاپ چند صدمتر هم نمی‌شد.
این وضعیت به یکباره در سال 1993 تغییر کرد و امضای توافقنامه یاد شده در این سال موجب نزدیکی بیش از پیش واتیکان با صهیونیست‌ها شد تا جایی که امروز در قبال کشتار و نسل کشی فلسطینیان در نوار غزه پاپ سکوتی تلخ اختیار کرده است.
گفتنی است پاپ فرانسیس پیش از این در اظهاراتی تامل برانگیز که برای یک روزنامه‌نگار پرتغالی-صهیونیستی فرستاده، گفته بود:"هر کسی که مردم یهودی و دولت اسرائیل - و حق موجودیت آنها - را به رسمیت نشناسد، گناهکار به یهودی‌ستیزی است". رهپویان هدایت