به گزارش فرقه نیوز؛ پروژه نفوذ از آن مسائلی است که در طول
تاریخ قریب به چهل سالهی انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی را مورد تهدید قرار
داده است و دشمنان نظام اسلامی همواره در صدد ایجاد رخنه در ساختارهای
رسمی و غیر رسمی، از طریق ایجاد شبکههای نفوذ با ماهیتهای متعدد بوده و
هستند و به تناسب اهمیت هر نهاد، احتمال نفوذ در آن کم و زیاد میشود.
با
توجه به تاثیر فراوانی که ساختار آموزشیِ هر کشور در شکلگیری انگارههای
ذهنی نسل آینده دارد، بدیهی است که نظام آموزش و پرورش ایران نیز به عنوان
اصلیترین متولی تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان، بیش از باقی مراکز، در
معرض تعرض شبکههای نفوذ قرار دارد.
یکی
از مصادیق تعرض به نظام آموزشی و پرورشی که به وضوح حکایت از برنامهریزی
پررنگ و لعاب دشمنان در این زمینه دارد را میتوان همین قائله مربوط به سند
2030 دانست که البته با هشیاری رهبر معظم انقلاب و برخی اندیشمندان
انقلابی، این توطئه غرب علیه فرزندان ایران به خوبی خنثی شد. لکن خنثیسازی
پروژههایی از این دست، نه تنها فرآیندی تک مرحلهای نبوده، بلکه مهمتر
از شناسایی و خنثیسازیِ اولیه، انجام مراقبات دامنهدار و مداوم است که
ساختار آموزشی را از شر اسنادی مانند 2030 مصون نگاه میدارد.
برای
مثال در راستای همین مراقبات دامنهدار، مشاهدات و بررسیهای ما نشان
میدهد که خطر اجرای سند 2030، علی رغم نهی صریح رهبر معظم انقلاب در خرداد
96، همچنان برخی استانها را تهدید میکند.
یکی
از استانهایی که در آن رد پای برخی حامیان اجرایی شدن 2030 پیدا شده و
بررسیها حکایت از فعالیت گسترده شبکه نفوذ در میان فعالین آموزشی و تربیتی
دارد، استان مرکزی است که از پاییز 95 تا کنون مشخصا در رابطه با مسائل
مرتبط با سند 2030، حواشی بسیاری را پشت سر گذاشته است.
به گزارش فرقه نیوز؛ اولین
نشانه استقبال مسئولینِ استانیِ استان مرکزی از اجرایی شدن سند 2030 در
اراک، در آذر ماه سال 95 علنی شد و غلامرضا فتحآبادی مدیر کل دفتر امور
اجتماعی و فرهنگی استان، در تاریخ 6 آذر طی گفتگویی که از خبرگزاری ایسنا
منتشر شد، خبر از انتخاب اراک از طرف یونسکو به عنوان صدمین شهر
آموزشپذیر(یادگیرنده) داد و اجرای این پروژه را در راستای سند تحول
بنیادین آموزش و پرورش عنوان کرد و پس از مدت کوتاهی به تصریح خبرگزاری
ایکنا، جلسهای در 11 اسفند با محوریت همین رویداد آموزشی، در اراک برگزار
شد که در آن جلسه علاوه بر مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری،
نمایندگانی از بهزیستی، اداره کل آموزش و پرورش، خانه سمنها و سرای یاری
کودکان امید(سیکا) حضور داشتند.
اما
پس از مدتی و با انتشار جزئیات سند 2030 و اعتراضات گسترده مردمی به آن،
رهبری وارد میدان شدند و در 17 اردیبهشت 96 طی سخنانی اعلام کردند: "جمهوری
اسلامی تسلیم 2030 نخواهد شد." و نیز صریحا به دخالت و برنامهریزی یونسکو
برای ساختار آموزش و پرورش، اعتراض کردند. با ورود رهبری و مشاهدات
نارضایتی مردمی، مسئولین آموزش و پرورش مکررا به تکذیب اجرایی شدن چنین
سندی روی آوردند و در همین راستا، فولادگر مدیر کل آموزش و پرورش استان
مرکزی، در 26 اردیبهشت طیِ اظهاراتی که از طریق سایت اداره کل آموزش و
پرورش استان منتشر شد، آموزشهای جنسی در مدارس را "کذب محض" دانست. این
تکذیب فولادگر در حالی در رسانههای حامیِ دولت در اراک دست به دست میشد
که پس از گذشت چند ماه به وضوح مشخص شد که تکذیب آموزش جنسی در مدارس اراک،
چندان قابل اعتنا نیست. چرا که در مصاحبه خانم سمیه ساجدی کارشناس اداره
مراقبت در برابر آسیبهای اجتماعی آموزش و پرورش مرکزی با هفتهنامه محلیِ
کیش مهر در 11 آذر 96 عنوان شد: "استان مرکزی از پایلوتهای تربیت جنسی
کودک و نوجوان بود و این طرح در برخی از مدارس معین اجرا شد."
دیگر
مسئلهای که در استان مرکزی و شهر اراک در حال وقوع است و در واقع به نحوی
با اظهارات ضد و نقیض مسئولین آموزش و پرورش استان در ارتباط است، فعالیت
گسترده گروههایی خاص تحت پوشش برخی سازمانهای مردم نهاد است که از قضا در
مسائل مربوط به سند 2030 نقش برجستهای از خود به نمایش گذاشتهاند.
مهمترین
این سمنها، سیکا یا همان سرای یاری کودکان امید است که با نگاهی ولو گذرا
به حلقه اول سیاستگذاران و گردانندگان آن و همچنین برنامههای اجرا شده
در این نهاد، میتوان نکات مهم بسیاری در رابطه با ماهیت این سمن دریافت که
این نکات نیز به خوبی مسیر اتخاذ شده توسط شبکه نفوذ در استان مرکزی را
برملا میکند.
در
رابطه با سیاستگذارانِ "سیکا" تنها با کمی بررسی به نامهایی برمیخوریم
که ارتباط این نامها با شبکههای ضد انقلاب به راحتی و با یک جستجوی ساده
در موتورهای جستجوگر فراگیر مشخص میشود. برخی از این اسامی که تحت پوشش
حمایت از کودکان کار اقدام به شبکهسازی و جذب نیرو در سطح مراکز استانها
میکنند، عبارتاند از کسری نوری، محمد شریفیمقدم، سام بوربور و ناتالی
نسوادرانی که در میان نامبردگان، کسری نوری و شریفی مقدم از اعضای دراویش
نعمتاللهی گنابادی اند و مظاهر انتساب این دو به این فرقه، در پایگاه خبری
دروایش گنابادی موجود است. کما اینکه چندی پیش کسری نوری مصاحبهای را نیز
به عنوان یکی از مسئولین اصلی پایگاه خبری این فرقه با "رادیو فردا" انجام
داده است که این مصاحبه خود به منزلهی مهر تاییدی بر صحت اظهارات نگارنده
در رابطه با هویت "کسری نوری" محسوب میشود که البته هر دوی این دروایش در
ناآرامیهای اخیر تهران بازداشت شده بودند.


نفر
بعدی ناتالی نسوادرانیِ ایرانی-آمریکایی است که دانشجوی دانشگاه کرنل
آمریکا است که با طرح تماما آمریکاییِ Fulbright progam در ارتباط بوده
است و جالب آنکه فعالیت فولبرایت بدین گونه است که مستعدها را جذب کرده و
به موسسه NED میبرد تا بعدا در کشور خودشان اما در مسیر اهداف آمریکا به
عنوان نخبه و رهبر اجتماعی، نیروسازی و شبکهسازی کنند.
((انتشار علنی تصویر شرب خمر توسط ناتالی در شبکههای اجتماعی))
دیگر
نشانه علنی انحراف سیکا و فعالیت این سمن در راستای شبکه نفوذ، فعالیت
وسیع و رفت و آمد پرشمار بهائیان در متن برنامههای سیکا است که تبلیغ و
تظاهر به بهایی بودنِ برخی مربیان و مسئولین سیکا همچون "نادیا گرجی" در
صفحات مجازیِ منتسب به آنها در شبکههای اجتماعی امری کاملا معمول و آشکار
است. همچنین جالبتر آنکه فارغ از موارد اینچنینی حضور بهائیان در متن
ماجرای ترویج 2030، حسن رحیمپور ازغدی در اسفند 95 این سناریو را افشا
کرده بود و از اجرائی شدن 2030 بدون سروصدا و "با کمک بهائیان" خبر داده
بود.
به
عبارت بهتر کنکاش در چگونگی برگزاریِ کارگاههای تربیت جنسی سرای یاری
کودکان امید علنا پرده از این واقعیت برمیدارد که استفاده از کتابهایی
مانند "لک لکی در کار نیست" در این کارگاهها برای آموزش به کودکان 0 تا 9
سال کاملا حساب شده است و بیانگر این حقیقت است که ترویج سند 2030 در شهر
اراک به عنوان "پایلوت"، با کمک بهائیت و در سایه عملکرد ضعیف مسئولین
آموزش و پرورش در دستور کار شبکه نفوذ قرار گرفته است.
مسئله
بعدی، نفوذ شبکه سیکا (که مفصلا از ماهیت اتاق فکر و اجرای آن سخن رفت) در
بین سازمانها و ادارات دولتی برای اثرگذاری بیشتر است که تا کنون نیز به
گواه اسناد و مدارک، مربیان این مجموعه توانستهاند ساعاتی را در تعدادی از
مدارس اراک به آموزش جنسی بر طبق متدهای سند 2030 بپردازند و همچنین موفق
شدند که با اورژانس اجتماعی و هیئت ورزشهای همگانی استان، تفاهمنامههای
همکاری به امضا برسانند که این اتفاق نیز در نوع خود جالب است که چگونه چند
شخص درویش و بهایی در قالب یک سازمان مردم نهاد توانستهاند اینچنین در
میان مراکز دولتی و سازمانی نفوذ پیدا کنند و آب از آب تکان نخورد؟!
حالا
دیگر با قاطعیت میتوان گفت که پیشروی شبکه نفوذ در استان مرکزی در میان
سکوت عجیب مسئولین و متولیان آموزشی استان، امری جدی است که عملکرد مسئولین
این استان نیز خواسته یا ناخواسته در راستای راهبرد این شبکه بوده است و
مشخصا اداره کل آموزش و پرورش استان مرکزی و اداره کل فرهنگی اجتماعی این
استان مسئول مستقیم فعالیت گسترده دراویش و بهائیان در مدارس و ترویج سند
2030 هستند./رجانیوز