وي سپس با خواندن شعري شاعران را به خوك تشبيه كرد و به مريدان خود تذكر داد فقط شعرهاي عرفاني را بخوانند و با بيان زندگي نامه فردوسي اين شاعر بزرگ ايراني را متهم به پول پرستي كرد و در ادامه بيان كرد مولوي و سعدي اشعار عرفاني دارند و به مريدان خود توصيه كرد از اشعار اين شاعران استفاده كنند.

جالب اينجاست كه چند وقتي است كه برخی از بزرگان حامی این فرقه می گویند جملات عجیبی را بیان می کنند. حسین ابوالحسن تنهائی است که در اقدامی عجیب نسبت به اقطاب گنابادیه الفاظی به کار برده که تاکنون در هیچ یک از فرق وجود نداشته که در اینجا به چند مورد آن اشاره خواهیم کرد تا بار دیگر ناقوس رسوایی گنابادیه را به صدا در آوریم .

۱ - اقطاب گنابادیه را با لفظ علیهم السلام مورد تجلیل قرار میدهد!{۱ }

۲ - خداوند را با قطب فعلی گنابادیه مقایسه میکند تا مخاطبین را تحریک کند :

چون خداوند تابنده است تابش نور او بایستی به شکل صفات او تجلی یابد{۲ }

۳ - استاد کامل ربانی ما{۳ }

گفتنی است لفظ استاد کامل ربانی را برای فردی به کار برده شده که از نظر اطلاعات دینی ضعیف بود و حتی مراحل فرقه ای هم سپری نکرده .

۴ - ملاسلطان گنابادی و سلطان حسین تابنده را که تمامی بزرگان و اقطاب فعلی و قبلی گنابادیه از آنها با لفظ قطب یاد کردند با لفظ آیت الله{۴} یاد میکند و سعی میکند این دو را از روحانیان زمان خود جدا کند و مرجعیت را به آنها نسبت دهد

پی نوشت:

۱ - جامعه شناسی عرفان در اندیشه عرفان اسلامی صفحه ۶۹

۲ - همان صفحه ۱۱

۳ - همان صفحه ۷۶

۴ - همان صفحه ۶۰