به گزارش فرقه نیوز؛ نهم اردیبهشت ماه، سالروز تصویب قانون سازمان نظام روان شناسی و مشاوره است که در نزد شورای مرکزی سازمان و جامعه روان شناسی و مشاوره کشور به عنوان "روز روان شناس” نامیده می شود.
حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار خود با مشاوران و روان شناسان می فرمایند: امیدوار هستم که مردم ما توجه کنند به این موضوع که مراجعه به متخصص روان شناس ومشاور در امر مسائل روانی بخصوص برای محیط خانواده یک ضرورت است.
روند ابتلا به اختلالات روان در کشور، قابل ملاحظه است، براساس آخرین پیمایش ملی کشور(۸۹ تا ۹۰)، آمارها در گروه سنی ۱۴ تا ۶۵ سال نشان می دهد که ۲۳٫۶ درصد مردم از یک اختلال روان رنج می برند، رقمی که به گفته صاحب نظران رشته روانشناسی، بسیار بالا و قابل ملاحظه است.
هر از چند گاهی آمار جسته و گریخته ای نیز در رابطه با اختلالات روان در
رسانه های مختلف منتشر می شود، از آن جمله که اخیرا اعلام شده بیش از ۳۰
درصد مردم تهران مبتلا به اختلالات روان هستند، یا اینکه میزان شیوع
اختلالات روان در افراد از کارافتاده ۴۳٫۱۸ است.
اما آنچه موجب نگرانی دست اندرکاران حوزه سلامت روان شده آن است که به نظر
می رسد روند ابتلا به اختلالات روان در کشور روند صعودی دارد، بطور مثال
بر اساس آمار سال ۷۸ – سال اول مطالعه سلامت روان ، ۲۱ درصد افراد ۱۵ سال
به بالا دارای علائم اختلالات روان بودند که این رقم در سال ۹۳ به ۲۳٫۴۴
درصد رسید.
راهکار های کاهش اختلالات روانی در کشور
برای کاهش اختلالات روان در کشور باید به چند نکته توجه کرد، اول آنکه
رویکرد مردم و نظام سلامت کشور به اختلالات روان باید تغییر کند. سلامت از
نظر مردم به لحاظ مفهومی بیشتر معطوف به جسم است.
نوع نگاه شهروندان برای کودکانشان نیز مراقبت از جسم و فرستادن او به
انواع کلاس های ورزشی و بدنسازی است اما به اینکه فکر کودک منطقی هست یا نه
و همچنین روابط اجتماعی، احساسات، عواطف و تحلیل کودک کمتر توجه می شود.
در کشورهای توسعه یافته گفته می شود از صددرصد مفهوم سلامت فقط ۲۰۰ درصد
آن جسمانی است و ۸۰ درصد آن اجتماعی، روانی و معنوی است. سلامت روانی یعنی
«سلامت عواطف، افکار، احساسات و رفتار انسان» و سلامت اجتماعی نیز به
ارتباطات اجتماعی و مشارکت اجتماعی و مسائلی مانند تحمل و بردباری اجتماعی
بازمی گردد که متاسفانه در کشور تحمل و بردباری اجتماعی روز به روز در حال
افت است.
سلامت معنوی بیشتر مربوط به خلاءهای معنوی و ایمان و اعتقادات ماورایی انسان است که اینها روی سلامت انسان بسیار تاثیرگذار هستند.
از طرف دیگر بسیاری از بیماری های جسمانی، ناشی از سلامت روان ما است. اکنون بسیاری از سکته های قلبی و عروقی و بیماری های زخم معده و دردهای عضلانی اسکلتی و بیماری های پوستی تحت تاثیر بیماری های عصبی دیگر افزایش پیدا یافته است. بسیاری از مبتلایان این بیماری ها، هنگامی که به پزشک مراجعه می کنند، پزشک بیماری آنان را عصبی تشخیص می دهد که اصطلاحا به آنها بیماری های «روان تنی» می گوییم که ریشه آن روانشناختی است.
واقعیت آن است که فقدان درک و شناخت صحیح از بیماری ها و اختلالات
روانپزشکی، یکی از مشکلات جامعه ماست. چون در اغلب موارد، این بیماری ها
بدون علائم جسمی بروز می کند، خیلی ها حتی نمی دانند این حالت، به یک
بیماری مربوط است و آن را تنها ناشی از مشکلات محیطی و اتفاقاتی که
اطرافشان رخ می دهد، می دانند.
نیاز به مشاور در مراحل زندگی بخصوص در مسائل خانوادگی
ما در همه مراحل چه در انتخاب شغل و چه در انتخاب همسر و… نیازمند مشاوره و
روانشناسی هستیم. اما اهمیت مشاوره بیشتر در مسائل خانوادگی خود را نشان
می دهد، چون خانواده جایی است که زن و شوهر از دو جنس متفاوت می باشند و
علاوه بر این ارزشهای متفاوتی دارند که بایستی به یک نقطه مشترک برسند تا
از زندگی لذت کافی ببرند.
قطعا کسانی که زبان همسر خود را می فهمند یا به زبان عامیانه وی را درک می کنند، زندگی شیرین تری دارند. مشاور کسی است که به ما یاد می دهد در برابر جنس مخالف چه موضعی داشته باشیم و روح و روان همسر را برای ما تشریح می کند. طبیعی است وقتی ما بتوانیم خواسته های درونی همسرمان را درک کنیم زندگی خوبی خواهیم داشت.
بنابر این لازم است زن ومرد از خصوصیات درونی همدیگر آگاهی داشته باشند و الا هر آن ممکن است به همدیگر صدمه بزنند و باعث رنجش روح و روان یکدیگر شوند. برای این امر نیاز هست با مشاوری امین و متخصص صحبت شود تا راهکارهای مناسب به زوجین آموخته شود.
آسیب های عدم مراجعه ی به موقع برای حل مشکلات روان شناختی
مراجعه نکردن مردم به روانشناس علاوه بر تشدید بیماری روان و بروز بیماری های جسمی موجب بروز یک آسیب اجتماعی دیگر می شود. هنگامی که به کارگزار روان و متخصص سلامت روان مورد نیاز مردم توجهی نمی شود، شهروندان برای حل مشکلش به عرفان های کاذب رو می آورد و نزد دعا نویس و رمال می رود.
بنابراین اگر شهروندی در بعد اجتماعی، معنوی و روانی مشکل داشته باشد،
باید برای او فرهنگ سازی کنیم که به روانپزشک و مشاور مراجعه کند.
اگر فرهنگ مراجعه به روانشناس و مشاور در جامعه تقویت نشود، شهروند به
پدیده هایی مانند رمالی، انرژی درمانی و عرفان های کاذب رو می آورد که در
آنها هم مردم پول می دهند، هم خوب نمی شوند و هم مشکلات امنیتی برای کشور
ایجاد می شود.
وقتی مراجعه به دوستان جای مشاور وروان شناس را می گیرد.
بتل یکی از روان شناسان میگوید: «یکی از
بزرگترین موانعی است که باعث میشود افراد به مشاور مراجعه نکنند و به جای
آن به صحبت با دوستان نزدیک خود ترغیب شوند، ترس از تغییر است. آنها با
علم به اینکه ممکن است مشاور یا رواندرمان با بسیاری از شیوههای
برخوردیشان مخالفت کند و آنها را در مسیر تغییر رفتار هدایت کند، ترجیح
میدهند در بستر فعلیشان بمانند و در مسیر دیگری حرکت نکنند. این چیزی است
که در صحبتهای دوستانه، بسیار کمتر اتفاق میافتد زیرا دوستان در نهایت
حتی اگر انتقادهای کوچکی هم به رفتار همدیگر داشته باشند، در نهایت تلاش
میکنند، شیوه برخوردشان طوری باشد که خاطر دوستشان آزرده نشود و رابطهشان
پایدار بماند.»
بعضی از دوستان گوشهای شنوای بسیار خوبی هستند و بسیاری از اوقات میتوانند با شنیدن درددلهای افراد، آنها را تا حد زیادی آرام کنند. این اما همه داستان نیست. تنها یک درمانگر، مهارت آموزش راهکارهای درست کمک به بهبود سلامت روانی و رفتاری را دارد. او تنها کسی است که میتواند فردی را از صدمهزدن به روابط شخصیاش باز دارد.
منبع:دانا