فرقه نیوز-بخش انجمن حجتیه، تمام بحث ائمه با مخالفينشان و بحث اصحاب ائمه در مبارزاتشان، همين مساله حكومت و حاكميت و ولايت مطلقه و عامه بر مسلمين و قدرت سياسي بود؛ بر سر مقامات معنوي، آنها با ائمه دعوايي نداشتند. خيلي اوقات اتفاق مي افتاد كه كساني در جامعة زمان خلفا، اهل زهد بودند و اهل علم بودند و معروف به تفسير و به علم و به اين چيزها، خلفا هم با آنها نه فقط معارضه اي نمي كردند بلكه مخلص آنها بودند، اظهار ارادت نسبت به آنها مي كردند، پيش آنها مي رفتند، از آنها نصيحت مي خواستند، چرا؟ چون آنها در مقابل خلفا داعيه سياسي نداشتند.
و الا امثال حسن بصري و ابن شُبرُمه و عمروبن عبيد، اين بزرگان از علمايي كه مورد توجه و قبول خلفا بودند، اينها كساني بودند كه ادعاي علم و ادعاي زهد و ادعاي معنويت و ادعاي تفسير و ادعاي علوم پيغمبر و همه اين ادعاها را هم اينها داشتند، اما نسبت به آنها هيچگونه از طرف خلفا تعرضي نبود؛ چرا؟ چون داعيه قدرت سياسي وجود نداشت.
پی نوشت:
انسان 250 ساله، مقام معظم رهبري، ص 23