به گزارش فرقه نیوز، در یک روز گرم و شرجی در هنگکنگ، وای لی، کارمند امور مالی، برای انجام یک طالعبینی به نام کاوچیم به شلوغترین معبد شهر، وانگ تای سین، میرود.
این طالعبینی پرطرفدار شامل لولهای پر از ساقههای بامبو یا «چوب اقبال» است که از ۱ تا ۱۰۰ شماره خوردهاند. لوله را آنقدر تکان میدهند تا یکی از چوبها به زمین بیفتد. هر چوب داستانی برای خودش دارد که پیشگوهای ساکن معبد آن را برای مراجعهکننده تعبیر میکنند.
لی بر روی یک بالشتک مخصوص دعا در مقابل محراب اصلی معبد زانو میزند، چشمانش را میبندد و لوله حاوی چوبهای اقبال را تکان میدهد؛ در حالی که بر روی سوالی که به دنبال جواب آن آمده تمرکز کرده است. چند دقیقه بعد، چوب شماره ۲۴ روی زمین میافتد. او به سمت دالان طالعبینی معبد میرود که راهرویی سرپوشیده در دوطبقه شامل ۱۶۱ حجره است. لی که به دنبال پاسخ سوالی در رابطه با آینده شغلی خود به معبد آمده به ملاقات استاد جوزف، پیشگوی کهنهکاری با ۲۰ سال سابقه، میرود تا چوب اقبال را برایش تعبیر کند.
استاد جوزف به لی میگوید که امسال انتظار ترفیع نداشته باشد و اینکه احتمالا با چند ناکامی شغلی مواجه خواهد شد. به طور کلی میگوید که اقبال او متوسط خواهد بود. لی که بارها در گذشته برای طالعبینی به معبد آمده است، باور دارد که این تعبیر دقیق است. او میگوید که «وانگ تای سین هرگز مرا ناامید نکرده است. همیشه هر وقت سوالی دارم یا باید تصمیمی بگیرم به اینجا میآیم. حس میکنم که این تعبیر دقیق است؛ همانطور که پیش از این بوده است.»
لی مذهبی نیست، اما مانند بسیاری از ۱۰هزار نفری که روزانه به زیارت معبد میروند، حرف از خرافات محلی که به میان میآید تعصب چندانی نشان نمیدهد. او میگوید: «اگر بخواهم منصف باشم، فکر میکنم که بسیاری از مردم در هنگکنگ به نوعی خرافاتی هستند. بیشتر مردم کارهایی میکنند که یا اقبال آنها را زیاد کند یا شگون بد را دور کند.»
لی میگوید که اخیرا خرافات باعث شد که آپارتمانی را اجاره نکند. «مدیر ساختمان آپارتمان شماره ۱۴۰۴ را به من پیشنهاد داد، اما من حتی به دیدن آنجا هم نرفتم. این عدد در گویش چینی کانتونی همآوای واژهای با معنای «مرگ حتمی» است. نمیخواستم ریسک زندگی در آنجا را بپذیرم، حتی با اینکه آنها تخفیف زیادی روی اجاره میدادند.»
لی تنها کسی نیست که از عدد چهار دوری میکند، این یک ترس شناخته شده به نام «تترافوبیا» است. در گویش کانتونی چینی، عدد چهار آوایی شبیه واژه مرگ دارد. اعداد ۱۴ و ۲۴ حتی از خود چهار هم بدشگونتر تصور میشوند، چرا که ۱۴ شبیه «مرگ حتمی» و ۲۴ مانند «مرگ آسان» شنیده میشود. مجتمعهای مسکونی، هتلها، ادارهها و حتی بیمارستانهای شهر معمولاً برای شمارهبندی طبقهها از روی اعداد شامل چهار میپرند.
جان چوی که بیش از ده سال بهعنوان استاد در هنگکنگ کار کرده میگوید: «این یک خرافه است. در مجتمع مسکونی ما حتی طبقههای ۴۰ تا ۴۹ هم وجود ندارند. شماره طبقات به ۳۹ ختم می شود و دوباره از شماره ۵۰ شروع میشود. همچنین طبقههای ۴، ۱۴، ۲۴، ۳۴ و ۵۴ هم وجود ندارد.»
چوی میگوید که فضای پررقابت شهر، خیلی از مردم را به سمت باورهای خرافی مانند فنگشویی سوق میدهد تا اقبال خود را بالا ببرند.
فنگشویی که در لغت به معنای «باد و آب» است، یک عمل باستانی چینی است که افراد برای ایجاد هارمونی با محیط اطراف خود انجام میدهند تا اقبال بیشتر و سلامت برای آنها بیاورد. این عمل که نوعی غیبگویی از روی شکلهای روی خاک و چینش اجسام و ساختمانها به منظور خوشاقبالی است، از سوی حزب کمونیست چین ممنوع شده است. چرا که آن را نوعی «خرافات فئودالی» و در تقابل با باور مرکزی حزب به مارکسیسم میدانند.
جان چوی میگوید: «وقتی فنگشویی در چین ممنوع شد، بسیاری از اساتید فنگشویی فرار کردند و به هنگکنگ آمدند. برخی هم به تایوان رفتند.»
امروز فنگشویی همچنان در هنگکنگ پرطرفدار است و چوی میگوید که هنوز حدود ۴۰ درصد ساختمانسازها با اساتید فنگشویی مشورت میکنند تا در انتخاب خوشیمنترین طراحی برای پروژهها به آنها مشاوره دهند. نرخ این مشاوره معمولاً از ۸۵ دلار هنگکنگ بر هر مترمربع (حدود ۱۰ دلار آمریکا) برای یک استاد فنگشویی متوسط شروع میشود و تا ۳۲۰ دلار هنگکنگ بر مترمربع (حدود ۴۰ دلار آمریکا) برای بهترین استاد فنگشویی بالا میرود. اگر پروژه یک طرح جدید ساختمانی باشد، قیمت مشاوره از یکمیلیون دلار هنگکنگ تا چند میلیون دلار برای هر پروژه متغیر است.
بیشتر آسمانخراشهای مرکز تجاری شهر با در نظر گرفتن فنگشویی ساخته شدهاند. حتی یک نبرد فنگشویی در مرکز شهر در جریان است. گفته میشود که آسمانخراش بانک چین اقبال ساختمانهای اطراف را از میان میبرد. درست بعد از تکمیل برج بانک چین در سال ۱۹۸۹، قیمت سهام بانک HSBC به پایینترین نرخ خود در تاریخ سقوط کرد. ظاهراً HSBC برای دفع انرژی منفی، دو لوله شبیه توپخانه را در بالاترین نقطه برج به سمت ساختمان بانک چین قرار داده است. بر اساس این افسانه، از همان زمان عملکرد بانک HSBC همراه مثبت بوده است.
بعد از مشاوره طولانی با اساتید فنگشویی، HSBC همچنین دو شیر برنزی جلوی ورودی اصلی ساختمان نصب کرد. در فنگشویی شیر نماد محافظت، ثروت و جایگاه اجتماعی است. با توجه به اینکه HSBC در رتبه ششم بزرگترین بانکهای جهان قرار دارد، بعضی از مردم محلی بینی و پنجههای شیرها را لمس میکنند با این امید که کمی اقبال هم به آنها برسد.
چوی میگوید: «ما باور داریم که لمس اجسام خوشیمن فنگشویی خوششانسی میآورد.» او میگوید که بیرون رفتن با آدمهای خوشاقبال هم همین حکم را دارد. البته او اضافه میکند: «یک مثل قدیمی چینی میگوید که رسیدن به موفقیت ۷۰ درصد به تلاش خودتان و ۳۰ درصد به شانس شما بستگی دارد.»
جان چوی بیشتر در طراحی فضاهای داخلی مشاوره میدهد. او به داخل ساختمانهای تازه بنا شده میرود و محاسبه میکند که درها را کجا نصب کنند تا بهترین شانس را بیاورد. او میگوید: «در برای هر ساختمانی حیاتی است. در چیزی است که اقبال و کامیابی میآورد. ما میتوانیم با استفاده از جهتنمای فنگشویی درها را در زاویهای بسیار خوشیمن قرار دهیم.» او همچنین به مشتریانش برای بهترین چیدمان فنگشویی خانه مشاوره میدهد.
بنابر نظر چوی، لازم نیست که فنگشویی هزینه زیادی داشته باشد. اقتصادیترین روش قرار دادن تزیینات فنگشویی در مکانهایی مشخص است که انرژی منفی را جذب کنند و آثار بیماری و بداقبالی را به حداقل برسانند.
خرافات در هنگکنگ همچنین به مردهها هم تسری مییابد. از میان فستیوالهایی که برای بزرگداشت و احترام به نیاکان ازدسترفته برگزار میشود، روز تمیزکاری مقبرهها هر سال در آوریل برگزار میشود. عزاداران کاغذهایی را به نام «پول ارواح» بهعنوان نماد پول و همچنین لباس، خانه و حتی چیزهایی مانند تلفن هوشمند یا تلویزیون را میسوزانند. باور بر این است که سوزاندن این اموال کمک میکند که فرد ازدسترفته زندگی شاد و پربرکتی بعد از مرگ داشته باشد.
چوی میگوید: «پدرم وقتی مرد خیلی فقیر بود. برای همین ما چیزهای زیادی برای او سوزاندیم که در زندگی پس از مرگ ثروتمند باشد. حتی من هم این کار را کردم. بههرحال اینجا یک جامعه خرافاتی است.»
یافتن دلایل پشت این مجموعه غنی از باورهای خرافی در هنگکنگ سخت است. این واقعیت که هنگکنگ بیش از ۱۵۰ سال مستعمره بریتانیا بوده، باعث شده تا باورهای خرافی را از شرق و غرب جذب کند و امروز بسیاری از مردم آن به خرافات رایج در هر دو فرهنگ باور دارند. برای مثال از زیر نردبان رد نمیشوند (که در غرب عملی بدیمن است) و همچنین ساعت به کسی هدیه نمیدهند (چرا که واژه ساعت در زبان چینی همآوای شرکت در مراسم خاکسپاری است.)
یان ژنگ، استاد دانشگاه ملی سنگاپور که پژوهشهایی درزمینه نقش آیینهای خرافی در دفع بداقبالی انجام داده، میگوید که مهمترین دلیل باور مردم به خرافات به دست آوردن حس کنترل بر محیط اطراف است.
ژنگ میگوید: «انجام اعمال خرافی به مردم احساس کنترل میدهد که کمک میکند کمتر مضطرب یا عصبی باشند. دین، علم و خرافات همه میتواند به مردم حس کنترل و آرامش بدهد. هنگکنگ مشخصاً جایی مذهبی نیست، بنابراین برای داشتن حس بهتر، مردم یا به علم روی میآورند و یا به خرافه.»
اما دلیلش هر چه که هست، به نظر نمیرسد که باورهای خرافی در هنگکنگ به این زودیها از بین برود. ژنگ میگوید: «باورهای خرافی باگذشت زمان بهروز میشوند، وقتی مردم بهتر میفهمند که چیزها چطور کار میکنند. بااینحال، من انتظار ندارم که باورهای خرافی کاملاً از میان برود. با این فرض که مردم هیچگاه نمیتوانند کنترل کامل بر زندگی خود داشته باشند، باورهای خرافی تا زمانی که بتوانیم تصورش را کنیم باقی خواهند ماند.»
انتهای پیام/