دم خروس حزب استعمار ساخته بهائيت در نشست اخیر آنها در شیکاگو بیرون افتاد. این گروهک ادعا میکند کاری به سیاست ندارد اما در نشست اخیر این گروه که تحت عنوان انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی برگزار شد، یکی از سخنرانان اصلی جلسه به شدت به جمهوری اسلامی حمله کرد و مورد تشویق حضار قرار گرفت.
به گزارش فرقه نیوز، دم خروس حزب استعمار ساخته بهائيت در نشست اخیر آنها در شیکاگو بیرون افتاد. این گروهک ادعا میکند کاری به سیاست ندارد اما در نشست اخیر این گروه که تحت عنوان انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی برگزار شد، یکی از سخنرانان اصلی جلسه به شدت به جمهوری اسلامی حمله کرد و مورد تشویق حضار قرار گرفت.
هر چند برخی حضار جو زده شده بودند اما پس از پایان مراسم یکی از آنان نگران شده و نسبت به پیامدهای این موضوع هشدار داده است.
مهرداد مهاجر در وبلاگ بهایی «بحر فنا» مینویسد: گردهمایی 3 هزار نفر از احبای بهایی 29 اوت تا ابتدای سپتامبر برگزار شد اما از نکات منفی آن سخنرانی اسماعیل نوری علاء بود که چندین بار با کف زدن و ابراز احساسات احباء قطع شد اما در مجموع مناسب نبود. او در سخنان خود احبا را هموطنانی آواره و سرگردان از وطن و جزئی از اپوزیسیون انحلالطلب حکومت اسلامی دانست و به نمایندگی از سوی جامعه بهائي حکومت ایران را جزء اشرار خطاب کرد و حکومت جهانی آرمانی بهائي را به جای یک حکومت دینمدار، یک حکومت سکولار معرفی نمود.
وی میافزاید: آقای نوریعلاء با استفاده از تریبون مجانی کنفرانس، حکومت اسلامی را یک [...] تاریخی نامید که باید به زبالهدان تاریخ ریخته شود و شرط نوسازی ایران را انحلال حکومت اسلامی قرار داد. او چندین بار سعی کرد تا با تحریک احبا، آنان را به اظهارنظر در امور سیاسی وادار کرده و این کنفرانس را به یک میتینگ سیاسی تبدیل نماید.
او ادامه میدهد: از احبای حاضر در جلسه که در هنگام سخنرانی نوریعلاء نه تنها سالن کنفرانس را ترک نکردند بلکه او را تشویق و تائید نمودند، نمیتوان انتظاری داشت، ولی از گردانندگان کنفرانس و نیز بزرگانی مثل جناب آقای دکتر شاپور راسخ که با نصوص امری و منویات بیتالعدل اعظم آشنا هستند، این سکوت و تایید باعث شگفتی بود. جناب راسخ در سخنرانی پایانی جلسه، ضمن اشاره به فجایع حکومت اسلامی، این حکومت را غیرقابل اصلاح دانسته و خواستار لغو قانون اساسی و منحل ساختن ساختارهای برآمده از آن شدند. دل بستن به روشنفکران مشابه نه تنها هیچگونه تغییر پایداری را به همراه نخواهد داشت، بلکه باعث بیاعتمادی دولتها به بهائيت و فشار بیشتر بر احبا خواهد شد. چرا در بین آن 3 هزار نفر کسی اعتراض نکرد؟