میگویم: «مگر میشود در مورد این شاهکار هنری صحبت نکرد؟»
میخندد و میگوید: «امیدوارم که حرف شما درست باشد و این کارمان شاهکاری بشود و بماند.»
وقتی میگویم این چند روز عزاداری در فضای مجازی، این قطعه پخش شده است و خیلیها استقبال کردهاند، چندباری میپرسد که واقعا میگویی و بعد از تاییدم کلی خوشحال میشود و میگوید: «اتفاقا دیروز تجریش بودم و چند نفری من را شناختند و برای ساخت این قطعه از من تشکر کردند، برایم جالب بود که اثرم را دیدهاند و خوشحال شدم. چون خیلی اهل فضای مجازی نیستم برای همین از میزان استقبال مردم خبر ندارم.»
وقتی از ایده و شرایط ساخت این قطعه میپرسم؛ باز هم لبخندی میزند و میگوید: «بهعنوان یک ایرانی که به ایرانی بودنم افتخار میکنم باید بگویم، مذهب تشیع، مذهب رسمی کشور ماست و احترام زیادی برای این مذهب قائل هستم، چون در این کشور بزرگ شدهام و این سنتهایی که به جا مانده است، جزء فرهنگ و آیین ماست و باید به آنها احترام گذاشت. من هم بهعنوان یک ایرانی در این سنت بزرگ شدم حالا ارمنی هم که باشم، فرقی نمیکند چون امام حسین(ع) برای همه ماست و همه ارامنه خیلی به ایشان ارادت دارند؛ یادم میآید در زمان بچگی وقتی در دستههای عزاداری بودم، سقای آب بودم؛ آب را بین هیاتها پخش میکردم و بقیه ارامنه هم نذریهای دیگر میدادند و همه اینها با اینکه مذهبشان فرق میکرد اما احترام خاصی برای امام حسین(ع) قائل بودند و هستند. اینکه سقا بودم هم احتمالا به خاطر علاقهای است که به حضرت عباس(ع) داشتم. از بچگی این حس را درباره ایشان داشتم که کسی که برای دیگران به آب و آتش بزند و دستهای خود را از دست بدهد، شخصیت عجیب و منحصربهفردی دارد که حتی میتواند بدون دست، دستهای دیگران را تا قرنها بگیرد.»
وقتی میپرسم این قطعه را برای همین ارادتی که گفتید ساختهاید، بلافاصله جوابم را میدهد و میگوید: «موسیقی عاشورایی از سنتهای قدیمی ایرانیان است که در ماه محرم با تاثیر از سازهای طبل و سنج، تداعیگر واقعه بزرگ و فراموش نشدنی عاشوراست که با ریتم خاص خود روایتگر فضای حماسی و پرشوری است و حادثهای ناگوار را به جهانیان اعلام میکند. این موسیقی به قدری تاثیرگذار است که همگان را به حیرت فرو میبرد. این کار هم برای همین ساخته شد. برای همین حماسه و برای اینکه بتوانیم آن فضا را در قالب نوحهای قدیمی با موسیقی همراه کنیم. در واقع حماسه و نوحه درهم تنیده شدهاند و با موسیقی تاثیر بسزایی بر جای میگذارند.»
صحبتهایش که تمام میشود، میخواهم سوال بعدی را بپرسم که میگوید: «خوشحال میشوم که باز هم اگر بازخورد و استقبالی از این کار داشتید به من منتقل کنید، چون ما معمولا برای مردم کار میکنیم. اگر از کارمان لذت ببرند و دوست داشته باشند. متوجه میشویم که موفق بودهایم.»
این چهره محبوب موسیقی کشورمان با تاکید به علاقهاش به فرهنگ عاشورایی مردم ایران میگوید: «موسیقیهایی که از طریق شیپور و طبل شنیده میشوند، همیشه مرا تحتتاثیر قرار میدهند. برای همین به این نوع موسیقی علاقه خاصی دارم و خوشحالم که مردم هم این شکل اجرا را دوست داشتند. باز هم باید بگویم، نمیتوان ایرانی بود و نسبت به فرهنگ عظیم عاشورایی بیتفاوت باشیم. عاشورا چند درس بزرگ دارد و یک تراژدی بزرگ است و همه باید از آن درس بگیرند، چراکه امام حسین(ع) با علم به اینکه میدانست خود و یارانش به شهادت میرسند اما به میدان نبرد رفتند زیرا هدفشان مقدس بود. عاشورا یک درس دیگری هم دارد و مدام به ما تاکید میکند که این دنیای مادی، گذران است زیرا بزرگترین کاخهای دنیا نابود شدند اما انسانیت زنده میماند.» صحبتهایمان که تمام میشود، میگوید: «نمیخواستم صحبت کنم، چون مهم هنری است که ارائه میشود و خودش بیانگر همه چیز است.»
چکناواریان نمونه روشنی از کسانی است که اگرچه با امام حسین(ع) هممسلک و یک دین نیست اما همچنان ارادت خودش را نسبت به این امام نشان میدهد. و نام حسین(ع) و یارانش آنقدر بزرگ است که در هیچ چارچوب و مرزی نمیگنجد که تجلی عظمت او روزبهروز از مرزهای مذهب تشیع عبور کرده و بر دل و جان مردم جهان مینشیند.
* نویسنده : عاطفه جعفری روزنامهنگار
فرهیختگان آنلاین