« انجمنحجتیه تبدیل به جریان مخربی شده بود که اگر چه ظاهراً عده خودشان کم است، اما هنگامی که موضعگیری خاصی باب میل دشمنان انجام دهند، #سلطنتطلبان و گروههای دیگر نیز پشت سر اینها وارد عمل شده و اینها را آلت دست قرار میدهند. نهایتاً هم پس از رسیدن به مقاصد معاندانه خود، اینها را کنار میگذارند. در جریانات قم و تبریز که شریعتمداری این برنامه ها را بوجود آورده بود، تمام چپیها و راستیها تقویتش کردند که بعد بهرهبرداری خود، او را هم کنار بگذارند، امام(ره) در این فرصت لازم دید که به روحانیون انقلابی بگوید شما بر سر چه چیز دعوا میکنید، بر سر اجتهاد پویا یا سنتی؟ این دعوا را آنها بین شما تشدید میکنند تا هر دوی شما را کنار بزنند و #اسلام بدون انقلاب، که همان دین منهای #سیاست است، روی کار بیاورند، این برنامه ابرقدرتها است، اگر دین از سیاست تفکیک شد روحانیتش محترم است، مثل پاپ دستش را ماچ میکنند، ایادی بزرگشان را برای دستبوسی می فرستند و هیچ باکشان هم نیست که رئیس جمهور آمریکا دست چنین روحانیتی را ببوسد.»(1)