نکته قابل تامل این موضوع، بی بصیرتی بزرگان فرقه گنابادیه است تا جایی که در انتخابات سال 88 با حمایت از سران فتنه عملا در موضوع سیاست وارد شدند تا تناقضات گفتاری و رفتاری این فرقه مشهودتر شود.

حال این سوال مطرح است که نورعلی تابنده قطب فرقه صوفیه گنابادیه چرا فقط در انتخابات احساس تکلیف می کند؟

چرا در مسائل دفاع از حقوق حقه انرژی هسته ای و یا یوم الله 22 بهمن و روز قدس که تمام اقشار و اقلیت های کشور در آن شرکت می کنند مریدان خود را از شرکت در این مراسمات باز می دارد؟

  فعالیت سیاسی فرقه صوفیه گنابادیه همزمان با انتخابات 1388  و اغتشاشات پس از آن همانند فرقه ضاله بهائیت، با حرکت در مسیر اربابان خارجی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی تشدید یافت، به طوری که در فتنه 88 دراویش نعمت اللهی نیز به صف جریان برانداز پیوستند و تلاش کردند در کف خیابان‌ها با انقلاب مبارزه کنند.

یکی از نکات قابل توجه در فعالیت سیاسی فرقه صوفیه گنابادیه این است که در زمان های حساس به نحوی عمل می کنند که خود را در رسانه های بیگانه مطرح کنند.

به عنوان مثال، در سال 1384 فرقه صوفیه گنابادیه در حساس ترین زمان ممکن یعنی زمانی که غرب فشارهای هسته ای را علیه نظام جمهوری اسلامی ایران افزایش داده بود با فراخوان نورعلی تابنده قطب فعلی صوفیه گنابادیه در مقابل خانقاه بدون مجوز شهر مقدس قم تجمع کردند تا به نحوی خود را در رسانه های بیگانه مطرح کنند و دلارهای غربی را به سمت خود جذب کنند.

در بامداد یکشنبه که غرب تسلیم مقاوت و ایستادگی مردم ایران شد، ناراحتی و خشم دو گروه آنچنان به چشم خورد که نمی توان به راحتی از آن گذشت.

گروه اول رژیم صهیونیستی بود که این توافق را بسیار بد توصیف کرد و تا جایی این خشم بروز کرد که وزیر اطلاعات اسرائیل بیان کرد این توافق رضایت بخش نیست.

گروه دوم بزرگان فرقه صوفیه گنابادیه بودند و این ناراحتی تا جایی پیش رفت که  سخنرانی نورعلی تابنده  در صبح یکشنبه تحت تاثیر این جو قرار گرفت و قبل از سخنرانی وی در دولتسرای تهران جلسه ای محرمانه تشکیل شد و نتیجه این جلسه این شد که هیچکدام از سایت های وابسته به فرقه صوفیه گنابادیه نباید این پیروزی بزرگ را انعکاس دهد.